Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1847 Esas 2015/601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir. Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı, sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır.
Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay değerlendirildiğinde ;
Olay tarihinde sanığın müştekinin işyerine telefon açarak yiyecek siparişi verdiği ve siparişin metro yazıhanesine gönderilmesini, ayrıca 200 TL paranın üzerinin getirilmesini söylediği, bunun üzerine müştekinin yanında çalışanına siparişleri vererek gönderdiği, söz konusu adresin bulunduğu yerde sanığın gelerek para üzeri olan 174 TL yi alarak müştekinin çalışanını başka adrese yönlendirdiği ve ortadan kaybolduğu, bu suretle sanığın hileli davranışlarda bulunarak kendisine yarar sağlamak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği hususunda mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi; yine sanığa verilen gün adli para cezasının para cezasına çevrilmesi sırasında TCK 52/2 maddesinin yazılması gerekirken TCK"nın 61/8 maddesinin yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", ve "2.000 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi; yine sanık hakkında verilen gün adli para cezasının para cezasına çevrilirken uygulanan kanun maddesine TCK"nın 52/2 maddesi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.