Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/851 Esas 2016/7075 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/851
Karar No: 2016/7075
Karar Tarihi: 24.03.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/851 Esas 2016/7075 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir nedene dayanmaksızın feshedildiği ve bazı alacaklarının ödenmediği belirtilmiştir. Davalı işveren ise devamsızlık sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini ve tüm alacakların ödendiğini iddia etmiştir. Mahkeme, bilirkişi raporuna dayanarak davacının kısmen haklı olduğuna karar vermiş ve fazla mesai ve hafta tatili alacakları hakkında taraflar arasında uyuşmazlık bulunduğunu belirtmiştir. Bilirkişi raporuna göre, davacı haftada 89 saat çalışmış ve haftalık fazla çalışma süresi 44 saat olarak kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplanmıştır. Ayrıca, hafta tatili ücreti hesaplanırken çalışmanın karşılığı olarak 1.5 yevmiye ödenmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunun bazı kısımlarının isabetsiz olduğu ve davacının ara dinlenme süresinin de yanlış hesaplandığı gerekçesiyle karar BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
- İş Kanunu, madde 63 (hafta tatili)
- İş Kanunu, madde 38 (fazla çalışma ücreti)
- Türk Borçlar Kanunu, madde 107 (temerrüt faizi)

7. Hukuk Dairesi 2015/851 E. , 2016/7075 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haklı bir sebebe dayanmaksızın feshedildiğini belirterek bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, devamsızlık sebebiyle akdin haklı nedenle feshedildiğini ve davacıya hak ettiği tüm alacaklarının ödenmiş olduğunu beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının fazla mesai ve hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı ayrıca ara dinlenme süreleri hakkında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Karara esas alınan bilirkişi raporunda tanık ifadelerine göre davacının ara dinlenmeler düşüldükten sonra günde 12.5 saat üzerinden ve pazar günleri 24 saat esasına göre çalışmasına göre fiili çalışması 14 saat kabul edilerek haftada 89 saat çalıştığı ve 45 saatlik yasal çalışma süresi düşüldüğünde haftalık fazla çalışma süresinin 44 saat olduğu kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplamıştır.Yine bilirkişi tarafından tanık anlatımlarına atıfla davacıya hafta tatili kullandırılmadığı gerekçesiyle hafta tatili ücreti hesaplanmıştır.
Hafta tatilinde işçinin çalışması halinde, çalışma karşılığı olmaksızın kendisine ödenmesi gereken bir yevmiye yanında, çalışmanın karşılığı da bir buçuk yevmiye olarak hafta tatili ücreti ödenmelidir.Bu tespite göre davacının ara vermeksizin hafta tatili olması gereken günde de çalışması halinde normal çalışma süresi karşılığı kendisine hafta tatili ücreti olarak (2.5 yevmiye) ödenmesi gerekir.Eğer hafta tatili gününde çalışılan süre normal çalışma süresini aşıyor ise bu sürenin de fazla çalışma olarak kabulü ile bu saatler için %50 zamlı fazla çalışma ücreti olarak hesaplanması gerekir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili olması gereken gün için normal çalışma saati bakımından hem fazla mesai ücreti hem de hafta tatili ücreti hesaplanması isabetsizdir.Ayrıca Yargıtay kökleşmiş uygulamasına göre 14 saat ve 14 saati aşan çalışmalarda ara dinlenme 2 saat olarak kabul edilmelidir.Karara esas alınan bilirkişi raporunda davacının günlük çalışma süresi 14 saat olarak belirlenmiş iken bu süreden 1.5 saat ara dinlenme süresi mahsup edilmesi de hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.