Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2097 Esas 2020/3748 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2097
Karar No: 2020/3748
Karar Tarihi: 10.03.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2097 Esas 2020/3748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararını incelemiştir. Hükümlerin usul ve yasaya uygun olduğuna karar vermişlerdir ancak iştirak halinde suç işleyen sanıktan yargılama giderinin “payı oranında” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırıdır ve bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. CMUK'nun 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sebebiyet verdiği yargılama giderinin sanıktan payı oranında alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması istenmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2020/2097 E. , 2020/3748 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
İştirak halinde suç işleyen sanıktan neden olduğu yargılama giderinin “payı oranında” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sebebiyet verdiği yargılama giderinin sanıktan payı oranında alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.