Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/86 Esas 2022/3490 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 800,00 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne lişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" olan dava türünün, "Haksız Elkoyma Nedeni ile Maddi Tazminat" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
A- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelemesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve davacının maliki olduğu araca yaklaşık 2,5 aylık süre boyunca el koymadan kaynaklı olarak davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 800,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
B-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelemesinde;
Davacı ruhsat sahibi olduğu 56 AR 735 plakalı aracına, içinde kaçak silahların olduğu gerekçesi ile Cizre Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/1755 soruşturma sayılı dosyası üzerinden 18.11.2014 tarihinde el konulduğu, Cizre Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/715 esas sayılı dosyası ile 6136 sayılı Kanuna muhalefet, silahlı terör örgütüne üye olmak suçlarından yapılan yargılamada davacının eşinin fiilen kullanımında bulunan 56 AR 735 plakalı araç hakkında 09.02.2015 tarihli duruşmada trafik kaydına devredilemez şerhi konularak, kayıt maliki olarak gözüken davacıya iadesine karar verildiği, 16.03.2015 tarihli karar duruşmasında da davacı adına kayıtlı bulunan aracın trafik kaydına konulan devredilemez şerhinin kaldırılmasına kararı verildiği, yediemin otoparkında bulunan aracın 10.02.2015 tarihinde davacıya teslim edildiği, otoparkta kaldığı süre boyunca davacı tarafından ödenen 800 TL’lik otopark ücretine dair makbuzun dosya içerisinde bulunduğu anlaşılmakla, günlük bedel üzerinden hesaplanacak otopark ücretine ilişkin bozma içeren tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
10.02.2015 tarihinde araç maliki olan davacıya fiilen teslim edildiği bu nedenle araç malikinin CMK'nın 141/1-j maddesi kapsamında "eşyasına veya diğer malvarlığı değerlerine, koşulları olaşmadığı halde el konulan veya korunması için gerekli tedbirler alınmayan ya da eşyası veya diğer malvarlığı değerleri amaç dışı kullanılan veya zamanında geri verilmeyen" kişilerin devletten maddi zararlarını isteyebilecekleri bu itibarla da davacının tazminat talep etmekte haklı olduğu anlaşılmış, davacı ve vekiline söz konusu araca el konulması ile ilgili olarak dava dilekçesinde belirttiği zararlara ilişkin belgeleri sunması istenmiş ancak davacı veya vekili zarara ilişkin herhangi bir belge ibraz edememiş, söz konusu aracın ticari faaliyetlerde kullanılan bir araç olmadığı, ancak davacının söz konusu araca el konulması nedeni ile yediemin otoparkına toplam 800 TL otopark ücreti ödediği sunulan otopark ücret makbuzu içeriğinden anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak; ONANMASINA, 09.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.