Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8070 Esas 2022/3463 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 26.11.2019 tarihli, 2018/1501 Esas, 2019/4451 Karar sayılı "Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarih, 2017/290 Esas, 2018/124 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/100 Esas – 2016/37 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç işlemek için kurulan örgüte üye olmak ve devletin güvenliğine ilişkin gizli belgeleri temin etme suçlarından 06.07.2012 – 08.07.2012 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 21.10.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının haksız gözaltı, arama, el koyma ve Hakim ve Cumhuriyet savcılarının sorumluluğu kapsamında 25.000 TL maddi, 900.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, 2.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılıp, ilk derece mahkemesinin hükmünün kaldırılarak, maddi tazminat talebinin reddine, 1.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.


Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin maddi tazminat talebinin kabul edilmesi gerektiği, hükmedilen manevi tazminatın eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 26.11.2019 tarihli, 2018/1501 Esas, 2019/4451 Karar sayılı “maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne” ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 09.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.