Hırsızlık - konut/ iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2615 Esas 2019/1482 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2615
Karar No: 2019/1482

Hırsızlık - konut/ iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2615 Esas 2019/1482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, konut/ iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Temyiz aşamasında birkaç eksiklik tespit edildi ve dosyanın giderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-8
- Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2017/2615 E.  ,  2019/1482 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, konut/ iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Dereli Cumhuriyet Savcısı"nın hükmü, 06.06.2014 tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz ettiği ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen tebliğnamede Cumhuriyet Savcısı"nın temyizi ile ilgili görüş belirtilmediğinin anlaşılması karşısında, dosyanın süre tutum talebinde bulunan Cumhuriyet Savcısı"na usulüne uygun olarak gönderilmesi ile sunarsa gerekçeli temyiz dilekçesi de eklenerek Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz talebine ilişkin ek tebliğname düzenlenmesi;
    2-7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; katılanlar ... ve ..."a yokluklarında verilen 05.06.2014 tarihli kararların tebliği için adı geçen katılanların bilinen en son adresleri esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılıp bila tebliğ iade edilen tebligatlar bulunmadığı halde doğrudan “Mernis Adresi” ibareleri ile çıkarılan ve merci tarafından Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümleri kapsamında şerh düşülmeyen tebligatların, dağıtıcı tarafından, kendiliğinden, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı katılanlar ... ve ..."a gerekçeli kararın başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçelerinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi,
    Anılan eksikliklerin giderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.