Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5564 Esas 2022/3466 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 22.787,30 TL maddi, 230.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' yerine, ''466 Sayılı Yasaya göre tazminat'' ibaresine yer verilmesi ve "01.09.2015" olan dava tarihinin "29.12.2020" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/181 Esas – 2015/145 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Türkiye Cumhuriyeti İcra Vekilleri Heyetini cebren ıskat veya vazife görmekten cebren men etmeye teşebbüs suçundan 11.02.2011 – 09.10.2013 tarihleri arasında 971 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.06.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 300.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece cezaevi ziyaret masrafı olarak 2.222,20 TL maddi, 450.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede cezaevi ziyaret masraflarının maddi tazminata dahil edilemeyeceği, hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğu, davacının tutuklandığı sırada emekli olması nedeniyle davacı lehine tutuklandığı dönemde geçerli net asgari ücret üzerinden maddi tazminata hükmedilmesi gerektiği, kabul ve uygulamaya göre de davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle kendisini vekil ettiren davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı lehine vekalet ücretine hükmedildiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, asgari ücret üzerinden hesaplanan 22.787,30 TL maddi, 230.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, davacı vekilinin hükmedilen tazminat ve vekalet ücretinin eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 09.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.