Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/8935 Esas 2014/25473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aksaray 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :31.10.2013
NUMARASI :Esas no:2009/451 Karar no:2013/842

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacının, boşanmanın eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminat ve yoksulluk nafakası talebi, mahkemece reddedilmiştir. Redde gerekçe olarak "yabancı mahkemenin 15 Ekim 2009 tarihli tedbir nafakasına ilişkin kararında tarafların anlaşması ile nominal yoksulluk nafakası miktarının belirlendiği, aynı zamanda tazminat ve mal varlığına ilişkin de tarafların anlaşması üzerine red kararı verildiği, söz konusu kararın varlığına rağmen davacının yeniden aynı talepde bulunmasının iyi niyetle bağdaşmadığı" gösterilmiştir. Gerekçenin dayandırıldığı 15.10.2009 tarihli yabancı mahkeme kararının, boşanmanın eki niteliğindeki talepler bakımından tarafları bağlayıcı nitelikte ve "kesin hüküm" vasfında kabul edilebilmesi için Türkiye"de usulünce tanınmış olması zorunludur. Bu karara ilişkin verilmiş bir tanıma kararı mevcut değildir. Tanınan sadece yabancı mahkemece verilmiş bulunan 08.08.2008 tarihli boşanma kararıdır. Öyleyse yabancı yetkili makamca,boşanmadan ayrı ve ondan bağımsız olarak oluşturulan 15.10.2009 tarihli belge, tanınmadıkça içerdiği konular bakımından tarafları bağlayıcı nitelikte sayılamaz. Tanınan ve bu sebeple yabancı mahkemedeki kesinleşme anından itirbaren "kesin hüküm" vasfını alan yabancı mahkemece verilen boşanma kararında, tarafların boşanmadaki kusur durumlarına ilişkin bir gerekçe yer almadığına ve boşanmanın tarafların anlaşmalarına dayalı olarak gerçekleştiğine ilişkin bir açıklama bulunmadığına göre, boşanmaya bağlı fer"i taleplerin burada sonuca bağlanması mümkündür. Öyleyse, mahkemece yapılacak iş, tarafların varsa ve göstermeleri halinde delillerini toplamak, evlilik birliğinin boşanma ile sona ermesine sebep olan süreçte tarafların hangisinin kusurlu ya da baskın kusurlu olduğunu belirlemek ve davacının maddi ve manevi tazminat talepleri ile yoksulluk nafakası isteğini buna göre karara bağlamaktan ibarettir. Bu husus nazara alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.11.12.2014 (Prş.)