Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/838 Esas 2020/3083 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/838
Karar No: 2020/3083
Karar Tarihi: 18.06.2020

Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/838 Esas 2020/3083 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütü üyesi olmadığını ancak örgüte bilerek ve isteyerek yardım ettiği suçundan mahkum olduğunu belirtti. Temyiz durumuna ilişkin 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereği sanık hakkında verilen hüküm incelendi. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşıldı. Bu nedenle, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde sıralandı: TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 62, 63, 61, 304 ve 286.

16. Ceza Dairesi 2020/838 E. , 2020/3083 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : TCK"nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 62, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyizin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bölge Adliye Mahkemesince sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f" bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle sanık ... hakkındaki hükme ilişkin olarak;
TCK"nın 61. maddesi gereğince TCK"nın 220/7 maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinden sonra uygulanması yasaya aykırı ise de sonuç ceza doğru tayin edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ..."in temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.