MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ..."nın, davalılardan ..."a ait ve diğer davalı ..."ın sevk ve idaresindeki aracın çarpması sonucu vefat ettiğini, murisin ölümüyle geriye çocukları ..."nin kaldığını ve annelerinin desteğinden yoksun kaldıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir çocuk için 500,00"er TL maddi, 5.000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen (davalı ... şirketi maddi tazminata ilişkin olarak ve poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere) tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 17/07/2014 tarihli dilekçesi ile maddi tazminat talebini bilirkişi raporu doğrultusunda, her bir davacı için 9.025,74"er TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ...Ş. vekili, poliçeye göre ölüm halinde poliçe teminatının azami 57.500,00 TL ile sınırlı olduğunu, ... 8. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2007/18 esas sayılı dosyası ile müvekkili şirket, ...ve ... aleyhine dava açıldığını, bu nedenle derdestlik itirazında bulunduklarını, davacıların murisin desteklik durumunu ispatlamaları gerektiğini belirterek derdestlik nedeni ile iş bu davanın reddini talep etmiştir.
Diğer davalılar cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacıların maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile davacı ... ve ... için 1.000,00"er TL Manevi tazminatın olay tarihi olan 15/09/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."dan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, dair karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK. md. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar lehine takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığı, aralarında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunanların usul ekonomisi ilkesi dikkate alınarak birlikte dava açtıkları durumda da esasen birden fazla dava olduğu dikkate alınarak; her bir davacı yönünden lehine hükmedilen tazminat miktarına göre kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerekmektedir.
Somut olayda, mahkemece, her bir davacı bakımından ayrı ayrı vekalet ücreti yerine tek vekalet ücretine hükmedilerek eksik vekalet ücreti tayini doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.