Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 169/a-6. maddesi gereğince; borçlunun itirazının mahkemece esasa ilişkin nedenlerle kabulü hâlinde kötü niyeti veya ağır kusuru bulunan alacaklı, takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere;  takip muvakkaten durdurulmuş ise bu itirazın reddi hâlinde borçlu, diğer tarafın isteği üzerine takip konusu alacağın yüzde kırktan aşağı olmamak üzere tazminata mahkûm edilir. Tazminata karar verilebilmesi için tarafın talebinin bulunması gerekir.
Somut olayda borçlu şirket vekili; itiraz dilekçesinde ve yargılama aşamasında tazminat talebinde bulunmamasına rağmen alacaklının % 20 oranında tazminatla sorumlu tutulması isabetsiz olup, kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Çorum İcra Mahkemesinin 09.04.2010 tarih ve 2010/42-179 sayılı kararının hüküm bölümünün %20 tazminatla ilgili (2) nolu bendinin karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilen bu şekli ile İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 16.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.