Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3016 Esas 2020/13946 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3016
Karar No: 2020/13946
Karar Tarihi: 01.12.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3016 Esas 2020/13946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından beraat kararı, sanık hakkında ise iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, itirazların reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Ayrıca, mala zarar verme suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak mahkeme tarafından zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi gerektiği belirtilmiş ve sanık hakkında öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/3016 E. , 2020/13946 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet , beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak mahkemesince zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 01.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.