Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3353 Esas 2022/3549 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 .maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 1 ay hapis cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında, tam gün sayısının 760 gün yerine 750 gün olarak belirlenip sonuç cezanın 15.200.-TL yerine, 15.000.-TL olarak tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın idaresindeki araç ile olay günü saat 11:30 sıralarında, meskun mahalde, hız limitinin 30 km/saat olduğu, tek yönlü yolda seyir halinde iken, olay yeri yaya geçidine 10 metre mesafede, karşıya geçmek için yola giren ölen yayaya çarptığı, bilirkişi ve Ankara Adli Tıp Grup Başkanlığından alınan raporlara göre de; sanığın yaya ve okul geçidine yaklaşırken aracın hızını azaltmayarak ve yaya olan ölene ilk geçiş hakkını vermemesi nedeni ile asli kusurlu olduğu yönündeki raporların oluşa ve tüm dosya kapsamına uygun olduğu görülmekle, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın hızının mahal şartlarında olduğuna, yaya geçirdinden geçmeyen ölenin asli kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.