12. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/2318 Karar No: 2019/6977 Karar Tarihi: 29.04.2019
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/2318 Esas 2019/6977 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, borçlu şirkete ödeme emrinin tebliğ edildiği tarihten itibaren takibin 14/10/2015 tarihinde kesinleştiği ve şikayetin 3 aylık yasal süresinde olduğu anlaşılmıştır. Ancak, şirketin borcu ödeme gücüne sahip olmadığı ve sanığın borcu ödememekle alacaklıyı zarara uğratmak kastı ile hareket etmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık beraat etmelidir. Kararın düzeltilerek onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri: İİK'nın 347 maddesi, İİK'nın 333/a maddesi, CMK'nun 223/2-a maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.
12. Hukuk Dairesi 2019/2318 E. , 2019/6977 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi SUÇ : Tic. is. yöneticinin kasten alacakliyi zarara ugratmasi
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Mahkemece her ne kadar süresi içinde şikayette bulunulmadığından İİK nun 347 maddesi gereğince düşürülmesine karar verilmiş ise de, sanığın yetkilisi olduğu borçlu şirkete ödeme emrinin 06/10/2015 tarihinde tebliğ edildiği ve takibin 14/10/2015 tarihi itibariyle kesinleştiği ve şikayet tarihi olan 04/12/2015 tarihi itibariyle şikayetin 3 aylık yasal süresinde olduğu anlaşılmış olup, Sanığa isnat edilen İİK’nın 333/a maddesinde düzenlenen “ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi” suçunun oluşması için, takibin kesinleştiği tarih itibariyle şirketin borcu ödeme gücüne sahip olması ve şirketin hukuken veya fiilen yönetim yetkisine sahip olan şirket yetkilisinin alacaklıyı zarara uğratmak kastıyla şirket borcunu ödememesi gerekmekte olup, icra takibinin kesinleştiği tarih itibariyle şirketin borcu ödeme gücüne sahip olmadığının ve bu surette suçun unsurlarının oluşmadığının anlaşılması nedeniyle, CMK’nun 223/2-a. maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde düşme kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkrasından “Süresi içinde şikayette bulunulmadığından İİK’nun 347 maddesi gereğince düşürülmesine” ibaresi çıkartılarak, hüküm fıkrasına “... CMK 223/2-a. hükmü gereğince atılı suçun unsurları oluşmadığından sanığın beraatine” ibaresi eklenmek suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.