Esas No: 2021/21068
Karar No: 2022/14631
Karar Tarihi: 24.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/21068 Esas 2022/14631 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir beraat kararı için yapılan temyiz başvurusu sonucunda, Hazine vekili tarafından yapılan temyiz isteminin reddedilmesine ve beraat kararının onanmasına karar verildi. Ancak, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğü için karar bozuldu. Sanığın eylemi, çeşitli yasal düzenlemelere tabi olduğundan, yerel mahkemenin sanığın hukuki durumunu tayin ve takdir etmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, 6455 sayılı, 5607 sayılı, 6545 sayılı ve 7242 sayılı yasaların ilgili maddeleri ile TCK'nun 7. maddesi ve CMUK'nun 321. maddesi nazara alınarak, yerel mahkemenin yeniden uygulama yapması istendiğinden karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa
- TCK'nun 7. maddesi
- CMUK'un 321. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22 ve 5/2. maddeleri
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- CMUK'un geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz isteminin, sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile suçta kullanılan nakil aracının iadesi kararına yönelik olduğu gözetilerek anılan hükümlere hasren yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ...'ın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10, 3/10-son madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22. ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
