Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 68/1.maddesi gereğince talebine itiraz edilen alacaklının takibi imzası ikrar veya noterlikçe tasdik edilen borç ikrarını içeren bir senede yahut resmi dairelerin veya yetkili makamların yetkileri dahilinde ve usulüne göre verdikleri bir makbuz veya belgeye müstenitse, alacaklı itirazın kaldırılmasını isteyebilir.
Alacaklının genel haciz yolu ile başlattığı icra takibinde, İ.İ.K.’nun 68/1.maddesinde yer alan ve mücerret borç ikrarını içeren bir belgeye dayanmadığı tartışmasızdır. Ancak, borçlunun 27.01.2009 tarihli duruşmadaki beyanında, “borcun ödendiğini” ileri sürdüğü görülmektedir. Borçlu, borç doğuran hukuki ilişkiyi kabul edip itirazını “ödeme olgusuna” dayandırdığına göre, itirazın kaldırılması isteminin mahkemede incelenmesi sırasında, alacaklının artık İ.İ.K.’nun 68/1.maddesinde belirtilen bir belgesinin mevcut olup olmadığı üzerinde durulmasına gerek ve yer yoktur. Çünkü, anılan maddede yazılı belgelerle ispatlanacak olan “hukuku ilişki ve borçtur”. Borçlu hukuki ilişki ve borcu kabul edip ödediğini ileri sürdüğüne göre, kabul edilen bir hususun ayrıca İ.İ.K.’nun 68/1.maddesinde yazılı belgelerle ispatına yer olmadığı açıktır. Yargıtay’ın yerleşmiş görüşü bu doğrultudadır (Hukuk Genel Kurulu’nun 4.12.1985 tarih ve 12/27-984 sayılı kararı).
O halde, borçlunun borcu ödediği hususunda sunduğu belgelerin, İİK"nun 68/1.maddesinde belirtilen nitelikte olup olmadığı değerlendirilerek, inceleme yapılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ve eksik inceleme ile itirazın kaldırılması talebinin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  16.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.