Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/12921 Esas 2014/25366 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Nevşehir Aile Mahkemesi
TARİHİ :11.02.2014
NUMARASI :Esas no:2012/707 Karar no:2014/105

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, "dinlenen davacı tanıklarının anlatımlarının bir kısmının, daha önce görülen ve feragatle sonuçlanan boşanma davasından önceye ait olduğu, bir kısım olayların ise, ne zaman meydana geldiğine ilişkin tanıkların net bir beyanda bulunamadıkları, bu sebeple anlatılan olayların önceki boşanma davasından sonra meydana geldiğinin kabul edilemeyeceği" gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davalının, davacı aleyhine 28.08.2007 tarihinde boşanma davası açtığı 11.12.2007 tarihinde davadan feragat ettiği görülmektedir. Tarafların feragatten sonra barışıp bir araya geldikleri ve 2011 yılının Eylül ayına kadar birlikte yaşadıkları da tartışmasızdır. Davacı, hakaret ve şiddet olaylarının fiilen ayrıldıkları 2011 yılı Eylül ayına kadar devam ettiğini ileri sürmüş, davalı da kusurlu olanın davacı olduğunu bildirmiştir.
Önceki boşanma davasından sonra da taraflar arasındaki olayların devam ettiği, davalının eşine fiziki şiddet uyguladığı ve sürekli olarak "orospu sıpası" diyerek küfür ettiği, davacının da, kocasına "şerefsiz, o...... çocuğu" gibi sözlerle hakaret ettiği, bir başka erkekle sanal ortamda iletişim kurduğu, bu suretle güven sarsıcı tutum ve davranışlarda bulunduğu, kocasını evden kovup, eşyalarını kapı önüne koyduğu yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında, her ikisinin kusuru ile oluşan ve ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu koşullar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre boşanmaya karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.12.2014 (Çrş.)