KARAR

Hakaret suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 62 ve 52/2 maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2018 tarihli ve 2017/121 esas, 2018/372 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14/09/2017 tarihli ve 2016/18302 esas, 2017/10880 karar sayılı ilamında, "...15 yaşından büyük olması nedeniyle şikayet hakkı kendisine ait olan mağdurun, sanıktan şikayetçi olmadığı..." şeklinde belirtildiği üzere, 19/10/2017 tarihli oturumda 15 yaşını tamamlamış ve tam ehliyetli olan mağdurun alınan beyanında şikayetçi olmadığını ifade ettiği, şahsa sıkı sıkıya bağlı haklarından şikayet hakkını kullanmaktan vazgeçebilme hakkı olması karşısında, sanık hakkında hakaret suçundan açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” Denilmektedir.
I- Olay:
Sanık hakkında hakaret suçundan yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün miktar itibarıyla verildiği anda kesin olduğu, her ne kadar mağdurun yasal temsilcisi sanıktan şikayetçi ise de, hakaret suçunun mağdurunun bizzat şikayetçi olmadığını beyan ettiği celsede 15 yaşını doldurmuş olduğu gerekçesi ile beyanına üstünlük tanınması gerektiği ve bu nedenle de sanık hakkında hakaret suçundan şikayetten vazgeçme nedeni ile düşme kararı verilmesi gerektiği gerekçesi ile kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu görülmüştür.
II- Hukuksal Değerlendirme:
İnceleme konusu somut olayda; mağdurun nüfus kayıt örneğine göre 23/10/2002 doğumlu olduğu, hakaret suçu nedeni ile şikayetçi olmadığını beyan ettiği celse tarihinin 19/10/2017 tarihi olduğu ve bu tarihten sonraki celselerde beyanının olmadığı, mağdurun anılan celse tarihinde, 14 yaş 11 ay 26 günlük olduğu dolayısı ile henüz 15 yaşını tamamlamadığından şikayet hakkının yasal temsilcisine ait olduğu, yasal temsilcisinin de sanıktan şikayetçi olduğu bilgileri karşısında; Yerel Mahkemenin kararı yerinde görüldüğünden kanun yararına bozma isteminin reddine karar verilmiştir.
III- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.