Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/552 Esas 2022/3559 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 486,62 TL maddi, 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Davalı vekilinin temyiz talebinin incelenemesine;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve 22.09.2008-21.10.2008 tarihleri arasında 29 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.486,62 TL olması nedeniyle hükmün davalı vekili açısından kesin olduğu ve hükmü katılma yoluyla da temyiz etmediği görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/367 Esas- 2013/424 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından 22.09.2008-21.10.2008 tarihlerinde 29 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine hükmedildiği, kararın 02.05.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının dava dilekçesiyle 10.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada mahkemece 486,62 TL maddi, 1.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarlarının az olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.