Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19855 Esas 2022/14670 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerel Mahkemenin 20/10/2015 tarihli ve 2015/401 Esas, 2015/1203 Karar sayılı ilamı ile sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... ‘ın mahkumiyetlerine karar verildiği, gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen sanık ...’ın hükmü temyiz etmediği, hakkında mahkumiyet kararı verilen ... müdafinin temyiz isteminde bulunduğu, hakkında temyiz bulunmaması nedeniyle sanık ... hakkındaki hükmün kesinleştiği, ... müdafinin temyiz istemi üzerine hakkındaki hükmün, suçun önödeme kapsamına alınması nedeniyle usul yönünden bozulduğu,
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 325. maddesi gereğince bozmanın hükmü temyiz etmeyen diğer hükümlüye sirayet edebilmesi için de hükmün “cezanın tatbikatında kanuna muhalefet edildiği” gerekçesi ile hükümlü lehine bozulması gerektiği, usul eksikliğine ilişkin bozma nedenlerinin hükmü temyiz etmeyen sanığa sirayet etmeyeceği cihetle, anılan Kanun maddesine aykırı şekilde sirayetin mümkün olduğu kabul edilerek verilen 19.11.2020 tarihli, 2020/380 Esas ve 2020/554 Karar sayılı sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmü hukuki değerden yoksun olup temyizen incelenemeyeceğinden, adı geçen sanığın, hukuken yok hükmündeki bu hükme yönelik vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.