Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1158 Esas 2022/3593 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 16.434,75 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/83 Esas - 2012/312 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçlarından 27.11.2006 tarihinde tutuklanmasına karar verildiği, tutuklama kararının 27.11.2006 – 10.04.2007 tarihleri arasında 134 gün, 23.04.2007 – 06.08.2008 tarihleri arasında 105 gün, 11.08.2007 – 28.05.2008 tarihleri arasında 291 gün ve 17.12.2008 – 10.03.2010 tarihleri arasında 448 gün infaz görmesi nedeniyle davacının bu tarihler arasında toplam 978 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan beraatine, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan ise davacının eyleminin kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçu kapsamında kaldığı kabul edilerek davacı hakkında TCK'nın 191. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, hükmün 21.11.2012 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 250.000,00 TL maddi, 200.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 16.434,75 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/83 Esas - 2012/312 Karar sayılı ceza dosyasında davacı hakkında verilen beraat hükmünün temyiz edilmeksizin 21.11.2012 tarihinde kesinleştiği, buna karşın tazminat davasının bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 11.12.2013 tarihinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1-Tutuklama kararının, davacının başka hükümlerinin infazı nedeniyle 27.11.2006 – 10.04.2007, 23.04.2007 – 06.08.2008, 11.08.2007 – 28.05.2008 ve 17.12.2008 – 10.03.2010 tarihleri arasında infaz gördüğü, 27.11.2006 - 22.01.2007 tarihleri arasındaki tutukluluğun ise mahsup edildiği anlaşılmakla, her bir infaz tarihi için ayrı ayrı maddi ve manevi tazminata hükmedilip yasal faizin her bir infaz başlangıcından başlatılması yerine, tek bir maddi ve manevi tazminata hükmedilerek her ikisi için de yasal faizin tutuklama kararının verildiği tarihten başlatılması,
2-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "15.473,33" TL yerine, bu miktarın üstünde kalacak şekilde "16.434,75" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.