MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, manevi tazminatın reddi yönünden; davalı erkek tarafından ise maddi tazminat, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar arasında görülen boşanma davasında verilen hüküm, taraflarca temyiz edilmiş, Dairemizin 20.10.2016 tarih, 2015/20414 esas ve 2016/13866 karar sayılı ilamıyla sadece davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesinde düzenlenen maddi tazminat verilmesi gerektiği yönünden bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde, davacı kadın yararına maddi tazminat yanında ayrıca Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesinde düzenlenen manevi tazminata da hükmedilmiş, Dairemizin 05.03.2019 tarih, 2018/3204 esas ve 2019/2179 karar sayılı ilamı ile yalnızca maddi tazminata hükmedilmesi gerekirken manevi tazminata da hükmedilmiş olması nedeniyle bu kez de manevi tazminat yönünden bozulmuş, diğer yönlerden ise onama kararı verilmiştir. Bozulmasına karar verilen hususlar yönünden yeniden yapılan yargılamada temyiz edilmeyerek veya onanarak kesinleşen kısımlar hakkında yeniden hüküm kurulamaz. Davacı kadın lehine mahkemenin 20.03.2018 kararı ile hükmedilen 10.000,00 TL maddi tazminata ilişkin hüküm Dairemizin 05.03.2019 tarihli ilamı onanarak kesinleşmiştir. Buna rağmen mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda davacı kadın lehine yeniden maddi tazminata hükmedilmesi doğru değil ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HUMK m. 438/7).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasından 2. bendin tamamen çıkarılmasına, yerine 2. bent olarak "Davacı taraf lehine mahkemece 20.03.2018 tarihinde hükmedilen maddi tazminat hükmü onanarak kesinleşmekle bu hususta yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına" cümlesinin eklenmesine, hükmün bu bölümünün açıklanan şekilde DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.06.2020 (Çrş.)