2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3004 Karar No: 2020/13911 Karar Tarihi: 01.12.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3004 Esas 2020/13911 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında sanık, daha önceki bir hırsızlık suçundan dolayı mahkumiyet almıştı ve bu nedenle tekerrür suçlamasıyla yargılandı. Ancak sanığın daha önceki mahkumiyeti, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesiyle ilgili bir karar çerçevesinde göz önünde bulunduruldu ve bu suçun tekerrüre esas alınmayacağı kararlaştırıldı. Bu nedenle, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair bölümler çıkarılarak hükmün düzeltilmesi ve onanması kararına varıldı. Kanun maddeleri olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihli karar ve 1412 sayılı CMUK'nın 321-322. maddeleri belirtiliyor.
2. Ceza Dairesi 2020/3004 E. , 2020/13911 K.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN; MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilmiş 16/05/2013 karar tarihli, 2013/208 esas, 2013/373 karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ilişkin olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı ve bu suçtan uyarlama yargılaması yapılarak 06/11/2017 tarihli ek karar ile sanık hakkında açılan davanın düşürülmesine karar verildiği, bu sebeple bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığa ait adli sicil kaydına göre tekerrüre esas alınabilecek başka bir mahkumiyetinin olmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.