Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12254 Esas 2022/3639 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 67/1, 75, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Temyiz edenler : Katılan vekili, Cumhuriyet savcısı, sanık ...

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ...’un mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... ve Cumhuriyet savcısı tarafından, sanık ...’ın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü kolluk ekipleri tarafından yapılan yol kontrolü sırasında 38 RV 729 plakalı aracın durdurulduğu, yapılan aramada şoför koltuğunun altında poşet içerisinde 75 adet eser ele geçirildiği, sanık ...’un aşamalardaki beyanlarında dava konusu eserlerin araçta olduğunu bilmediğini belirttiği, sanık ...’in de eserlerin kendisine ait olduğunu, 3 - 4 gün önce satın aldığı eski bir sobanın içerisinden çıktıklarını, 4 adet etnografik antik malzemeyi de satıcılardan para karşılığında satın aldığını, eserleri müzeye teslim etmek için yanına aldığını, sanık ...’un eserlerden haberinin olmadığını beyan ettiği dosya kapsamında,
1- Katılan vekilinin, sanık ...’ın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ...’un üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair, savunmasının aksine, şüpheden uzak, mahkumiyete yeter derecede kesin delil mevcut olmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, kararın yasaya ve hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraata ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Cumhuriyet savcısının ve sanık ...’un, sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde ise;
Sanığın savunmasında, dava konusu eserlerin bir kısmının satın aldığı soba içerisinden çıktığını, 4 adet etnografik eseri de para karşılığında satın aldığını beyan ettiği, bu hali ile sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 70. maddesinde hükme bağlanan “kültür varlıklarını bulundurma” suçunu oluşturacağı anlaşılmakla; dava konusu eserler üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, mevcut durumları itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, tasnif ve tescile tabi, bildirim zorunluluğu olan eserlerden olup olmadıkları, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlığı niteliğinde olup olmadıkları tespit edilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeyerek, davanın tarafı konumundaki Müze Müdürlüğü uzmanları tarafından düzenlenen rapor hükme esas alınmak suretiyle hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.