Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2154 Esas 2022/3679 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile maddi tazminat talebinin reddine, 500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davalı vekilinin, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin 25.01.2021 tarihinde tebliği üzerine 28.01.2021 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek katılma yoluyla temyiz isteminde bulunduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir. Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine, “Yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat” olarak gösterilmesi ve dava tarihi olarak “15.03.2016” yerine “16.03.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/80434 Soruşturma-2015/49403 Karar sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 06.11.2015 tarihinde 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin 12.01.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve Kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 900,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat taebinin reddine, 500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde;
Geliri ve gözaltında kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanan 1 günlük gelir kaybı olan “33,35 TL” miktarın ödenmesine karar verilmesi gerekirken, davacının gözaltında kaldığı dönemde öğrenci olduğu ve herhangi bir gelirinin bulunmadığından bahisle maddi tazminat talebinin reddine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde bulunan “maddi tazminat talebinin reddine” hükmünün çıkarılarak yerine “33,35 TL maddi tazminatın gözaltı tarihinden itbaren yasal faiziyle birlikte hazineden tahsili ile davacıya ödenmesine” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.