Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9413 Esas 2019/1521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hüküm kurulduğu sırada TCK"nın 142/1-b maddesine göre takdiren alt sınırdan cezalandırma yoluna gidildiği belirtilmesine rağmen alt sınır aşılmak suretiyle temel cezanın 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle çelişki meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.02.2019 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ:
Müştekinin, suç tarihinde imamlığını yaptığı caminin alt katında bulunan şadırvana abdest almak için ceketini astığı, sonrasında aynı yerdeki tuvalete girdiğinde, sanığın müştekinin ceketinin cebindeki cep telefonunu çalması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesine uyduğu, kanun koyucu bina ve eklentilerinde işlenen hırsızlık suçunu aynı yasanın 142/1-b maddesinde düzenlerken ibadete ayrılan yerlerle ilgili TCK’nın 142/1-a maddesi ile ayrı bir düzenlemeye ihtiyaç duymuştur.
İbadet yerlerinde korunan hukuki yarar ve eylemin haksızlık içeriği ibadet yeri dışındaki bina ve eklentilerinden farklılık arz etmektedir. Kişi caminin içi, bahçesi, şadırvanı ve benzeri sosyal tesislerinden aynı kolaylık ve şartlar altında hırsızlığı gerçekleştirebilmektedir.
Görünüşte içtima, tüketen - tüketilen norm ve özel - genel norm kuralları bakımından ibadete ayrılan yer bina ve eklentilerini de kapsayan daha genel bir yerdir, ibadet yeri ibadet hazırlığı için ayrılan yerleride kapsayan bir kavramdır.
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK’nın 142/1-b. maddesinin ilga edilip bina ve eklentilerinde işlenen suçlarla ilgili düzenlemenin daha fazla ceza öngören TCK’nın 142/2-h maddesine düzenlenmesi dikkate alındığında dosyamızdaki sanığın suçu söz konusu düzenlemeden sonra işlemiş olması halinde hakkında TCK’nın 142/2-h maddesi uygulanacak ve aleyhine fazla cezaya hükmedilmiş olacaktır.
TCK’nın 142/1-a maddesi daha özel bir norm olduğundan olayımızda TCK’nın 142/1-a maddesinin uygulanması gerektiği kanaati ile heyetimizin çoğunluk görüşüne katılmamaktayım.