Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/591 Esas 2022/3688 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 4.314,86 TL maddi ve 8.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/280 Esas – 2015/401 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çıkar amaçlı suç örgütüne üye olma suçundan beraatine, görevi kötüye kullanma suçundan 1 yıl hapis cezası, suçu yetkili makamlara bildirmeme suçundan 4 ay hapis cezası ve suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı, davacının 14.07.2004 - 14.03.2005 tarihleri arasında 243 gün gözaltında ve tutuklu kaldığının belirtildiği, mahkumiyet hükümlerinin de 13.04.2011 - 07.05.2011 tarihleri arasında 24 gün infazının yapıldığının belirtildiği, yargılamanın yenilenmesi kararı sonucunda yapılan yargılamada görevi kötüye kullanma, suçu yetkili makamlara bildirmeme ve suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçlarından beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 24.12.2015 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanuna, infaz tarihi itibariyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 600.000,00 TL maddi, 1.250.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 4.314,86 TL maddi, 8.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacı hakkında düzenlenen gözaltı, tutuklamaya sevk, sorgu, tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm tutanak, müzekkere ve belgelerin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde onaylı birer sureti temin edilip dosya içine alınarak, davacının hangi suç ya da suçlardan tutuklandığı belirlenip, tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihleri ceza infaz kurumundan sorularak infaz edilen tutukluluk süresinin tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Davacı hakkında kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin 13.04.2011 - 07.05.2011 tarihleri arasında infazının yapıldığının belirtildiği ve buna ilişkin olarak da tazminat talebinde bulunduğu dikkate alındığında infaz evraklarının dosya içine alınarak mahkumiyet hükümlerinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihlerinin tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Davacının gözaltına alındığı ve tutuklandığı tarihte meslekten ihraç edilmeyip maaşından kesinti yapıldığı görülmekle, yapılan kesintilerin ödenmesi hususunda idari mercilere başvurulması gerektiği dikkate alınarak gözaltına alındığı ve tutuklandığı döneme ilişkin olan maddi tazminat talebinin reddine, karar verilmesi gerekeceğinin gözetilmemesi,
b- Polis memuru iken Emniyet Genel Müdürlüğünün 30.03.2005 tarihli ve 2005/109 sayılı Kararı ile meslekten ihraç edilen davacı hakkında kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin 13.04.2011 - 07.05.2011 tarihleri arasında infazının yapıldığı kabul edildiğinde, 13.04.2011 - 07.05.2011 tarihleri arasındaki süre için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak miktarın 13.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile maddi tazminat olarak ödenmesi gerekirken, yerel mahkemece bu hususa ilişkin hüküm kurulmaması,
c- Manevi tazminatın davacının tutuklu ve hükümlü kaldığı her bir dönem için ayrı ayrı belirlenerek tutuklama tarihlerine göre talebe göre ayrı ayrı yasal faize hükmedilmesi gerekirken hükmedilen manevi tazminata gözaltı tarihinden tarihinden yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.