Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/6907 Esas 2018/785 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6907
Karar No: 2018/785

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/6907 Esas 2018/785 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kadastro tespiti sırasında orman niteliğindeki taşınmazın Hazine adına tespit edilmesine karşı açılmıştır. Davacı kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayalı olarak dava açmış, ancak sonrasında davadan vazgeçmiştir. Mahkeme, davadan vazgeçilmesi ve davalı kurumun vazgeçmeyi kabul etmesi nedeniyle davanın usulden reddine karar vermiştir. Ancak, davalı yönetim lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği halde mahkemece bu karar verilmemiştir. Bu sebeple, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Kararda, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 31/3. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

20. Hukuk Dairesi 2016/6907 E. , 2018/785 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede 2015 yılında yapılan kadastro sırasında... ili, ...ilçesi, ... köyü, 187 ada 1 parsel sayılı taşınmaz orman niteliği ile Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayalı olarak dava açmış, 06/10/2015 havale tarihli dilekçesi ile de davadan vazgeçmiştir.
Mahkemece davadan vazgeçilmesi ve davalı kurumun vazgeçmeyi kabul etmesi nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş, hüküm davalı kurum vekili tarafından vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 5304 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre "davanın usulden reddi" yönünde kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak dava, davacının davadan vazgeçmesi ve davalı yönetimin bu vazgeçmeyi kabul etmesi nedeniyle reddedilmiş olup, sonuç itibariyle davanın reddine karar verildiğinden 3402 sayılı Kadastro Kanununun 31/3. maddesi gereğince davalı ... Yönetimi lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken mahkemece, vekalet ücreti takdirine yer olmadığına ilişkin karar verilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkartılarak yerine “Davalı ... Yönetimi kendisini vekille temsil ettirdiğinden 3402 sayılı Kadastro Kanununun 31/3. maddesi gereğince 200,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 08/02/2018 günü oy birliği ile karar verildi.