Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10795 Esas 2022/3700 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 14.02.2010 - 22.03.2010 tarihleri için 691,88 TL maddi ve 1.000,00 TL manevi, 07.04.2010 - 21.06.2012 tarihleri için 16.915,65 TL maddi ve 24.000,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine
T
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Davacı vekilinin yokluğunda verilip, 09.11.2021 tarihinde tebliğ olunan hükme karşı 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi uyarınca tebliğ tarihinden önce 03.11.2021 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşıldığından, tebliğnamede ret öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/147 Esas – 2015/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütü kurmak veya yönetmek suçundan 14.02.2010 - 21.06.2012 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, tutuklama müzekkeresinin 18.02.2010 - 22.03.2010 tarihleri arasında 32 gün ve 07.04.2010 - 21.06.2012 tarihleri arasında 806 gün olmak üzere toplamda 838 gün olarak infaz gördüğü, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 28.07.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 30.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 17.933,03 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede, tazminat talebinin dayanağı olan beraat kararının kesinleşip kesinleşmediği, kesinleşmiş olması halinde kesinleşme tarihi tespit edilerek, kesinleşme şerhli karar örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği hususları tespit edilerek tazminat isteme koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği, kabule ve uygulamaya göre de; davacının, gözaltında ve tutuklu kaldığı sürelerin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediğinin araştırılması gerektiği, davacının tutukluluğunun 18.02.2010 - 22.03.2010 tarihleri arasında ve 07.04.2010 - 21.06.2012 tarihleri arasında infaz edildiğinin anlaşılması karşısında davacının infaz edilen tutuklu kaldığı dönemler için ayrı ayrı belirlenip tutukluk başlangıç tarihlerine göre ayrı ayrı faiz belirlenmesi gerekirken davacı lehine gözaltına alınma tarihinden başlayacak şekilde yasal faiz işletilerek maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi, davacı yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca, maddi ve manevi tazminatın toplamı üzerinden tek bir nisbi vekalet ücreti tayini gerekirken yazılı şekilde maddi ve manevi tazminat miktarları için ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmesi, gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 691,88 TL maddi ve 1.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek faizi ile, 16.915,65 TL maddi ve 24.000,00 TL manevi tazminatın 07.04.2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı hazineden alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.