MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 31/05/2017 tarih ve 2016/232 E. - 2017/222 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 18/01/2018 tarih ve 2017/1208-2018/42 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle
dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin, pencere, kasa ve kapı profillerine ilişkin olan, 2010/05572, 2013/05926, 2014/02802 ve 2014/03942 sayılı tasarımların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2015/06038 sayılı çoklu başvurusuna konu tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik vasfının bulunmadığı hukuki sebebine dayanılarak yapılan itirazın TPMKYİDK tarafından kısmen reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 2016/T-240 sayılı kararının iptaline ve davalıya ait 2015/06038 - 01, 02, 03, 04, 10, 11 ve 12 sayılı endüstriyel tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasfının bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir
İlk derece mahkemesince, dava konusu tasarımların, normal kullanımda görünür olmadığı, bu sebeple 554 sayılı KHK"nın 3. maddesinde yer alan "tasarımların nihai kullanımda görünür olması" koşulunun oluşmadığı, görünür olmayan bir tasarımın hukuku açısından korunamayacağı gerekçesiyle davanın kabulü ile TPMK YİDK"nin 2016/T-240 sayılı kararının iptaline, dava konusu 2015/06038 - 01, 02, 03, 04, 10, 11 ve 12 sayılı tasarımların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesi"nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 29/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.