Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10950 Esas 2021/6010 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 51/1-3. maddesi gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüzün meskun mahaldeki 12 metre genişliğindeki tek yönlü yolda seyri sırasında ışık kontrollü “T” kavşağı 17 metre geçtikten sonra yolun en sağında seyir halinde iken önünde duraklamakta olan otobüsü sollamak için yolun orta bölümüne geçtiği sırada sağından soluna karşıdan karşıya geçmekte olan yayaya sola manevra ile aracının sağ ön cam kısmıyla çarpıp bir süre sürüklediği ve aracın üstünden düşmesi sonucu yayanın kaldırıldığı hastanede üç gün sonra hayatını kaybettiği, sanığın ise karşıdan karşıya geçmekte olan yayaya karşı etkili fren ve direksiyon tedbirinde bulunmaması nedeniyle tali kusurlu olduğunun anlaşıldığı olay da;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin eksik araştırmaya ve kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezasının infaz edilmiş sayılacağının bildirilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki “suç sebep ve saikleri” ibaresinin hükümden çıkarılmak ve yine hükmün 6. paragrafının ardından gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.