Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/23879 Esas 2020/2147 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/23879
Karar No: 2020/2147
Karar Tarihi: 27.02.2020

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/23879 Esas 2020/2147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi tarafından bir marka hakkına tecavüz suçu sebebiyle verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Ancak, davaya dahil olan şirketlerin vekilleri tarafından şikâyetten feragat edildiği bildirilmiştir. Bu nedenle, sanığın şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sorulması gerektiği belirtilerek, hükmün bozulması ve dosyanın yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda, suçun soruşturulması ve kovuşturması şikâyete tabi olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/A-l maddesi başlığı altında düzenlendiğine dikkat çekilmiştir. Ayrıca, şikâyetten feragat edilmesi durumunda uyulması gereken kanun maddeleri de belirtilerek, 5237 sayılı TCK'nin 73/6. maddesi açıklanmıştır. Hükmün bozulması ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca gerçekleştirilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/23879 E. , 2020/2147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir(Kapatılan) 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A-l maddesinde düzenlenen suçun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete tabi olup, katılan şirketler adına düzenlenen vekâletnamelere istinaden şikâyetten feragate yetkili olduğu anlaşılan katılanlar vekilinin hükümden sonra gönderdiği 14.07.2015 havale tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikâyetten vazgeçtiğini bildirmiş olmasına göre, 5237 sayılı TCK"nin 73/6. maddesi uyarınca şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sanıktan sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 27.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.