MAHKEMESİ :Şanlıurfa 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :09.01.2014
NUMARASI :Esas no:2012/756 Karar no:2014/10

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların reddi ile iştirak nafakası miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı (kadın)"ın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de: yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı (koca)"nın 18.08.2011 tarihli fiziksel şiddet eyleminden sonra tarafların barıştıkları ve 2012 yılının ramazan ayına kadar birlikte yaşamaya devam ettikleri anlaşılmakta ise de taraflar arasında 2012 yılının ramazan ayında yaşanan son tartışmadan sonra kocanın müşterek konutun kilidini değiştirdiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda davalı (koca) tamamen kusurludur. Davacı (kadın)"ın kusurlu bir davranışı kanıtlanmamıştır. Hal böyle iken taraflar eşit kusurlu kabul edilip, bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı (kadın)"ın boşanmanın eki niteliğinde maddi tazminat (TMK md.174/1) talebinin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir
3-Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya sebep olan olaylarda davalı (koca)"nın ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Davacı (kadın)"ın boşanmakla yoksulluğa düşeceği ve Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının kadın yararına gerçekleştiği sabittir. O halde, davacı (kadın) yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
4-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK md. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK md.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı (kadın) yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.12.2014 (Çrş.)