4. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/261 Karar No: 2018/1748 Karar Tarihi: 12.03.2018
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/261 Esas 2018/1748 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2018/261 E. , 2018/1748 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/10/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/11/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile kardeş olduğunu, müvekkilinin nizalı taşınmazda ¾ hisseye sahip olduğunu, davalının ¼ hissesinin olduğunu, taşınmazın üzerinde konut ile ahır ve samanlık olarak kullanılan binalar bulunduğunu, bu binalara müvekkili tarafından 2004 yılında esaslı tamir yaptırıldığını, tüm tamir giderlerinin müvekkili tarafından karşılandığını, ancak davalı tarafından binaların tahrip edilerek yıkıldığını, binanın müvekkili tarafından imal edilen kısımları ile çatısının davalı tarafından sökülerek satıldığını, ayrıca bina içinde bulunan müvekkiline ait ezme makinesinin de davalı tarafından götürüldüğünü belirterek, müvekkilinin uğradığı zararın giderilmesini istemiştir. Davalı, tapulu malını yıktığını, davacının evin içerisindeki babadan kalan tüm malları boşaltarak götürdüğünü, binaların parasını kendisinin karşıladığını, binaları yapan kişinin de babası olduğunu, yıktığı ahırın tamamını yapanın da kendisi olduğunu, davacının herhangi bir katkısı olmadığını, ezme makinesini ise 1978 yılında satın aldığı traktörün davacı tarafından habersiz satılmasına karşılık aldığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamından, mahkemece dava konusu binanın değerine ilişkin bilirkişiden alınan rapor ile Elazığ 1. İcra Müdürlüğü 2008/4352 sayılı icra dosyasında alınan rapor arasında açık bir çelişki olduğu anlaşılmaktadır. Şu durumda mahkemece öncelikle, söz konusu raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi hususunda yeni bir bilirkişiden rapor alınmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesis edilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.