Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11588 Esas 2021/6007 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın sevk ve idaresindeki otobüsle kendisi gibi görevli polisleri il dışındaki göreve götürmek üzere geceleyin meskun mahaldeki 7 metre genişliğindeki bölünmüş aydınlatması bulunan yolda yağışlı havada seyri sırasında kaza mahalline geldiğinde aracının kayması sebebiyle direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun solundaki orta refüjde önce aydınlatma direğine ardından da ağaca çarparak refüjü aşıp diğer yön istikametinde yan yatması sonucu araçta bulunan 4 kişinin hayatını kaybettiği, sanığın ise mahal, hava ve zemin şartlarını dikkate alarak kontrollü ve müteyakız seyretmeyerek sevk ile idare hatası nedeniyle tam kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu 4 kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna ve eksik araştırmaya yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki otobüs ile kazaya sebebiyet vermesine rağmen, yalnızca bu tip araçları kullanmaya izin veren “E” sınıf ehliyetinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi gerekirken motosiklet kullanmaya izin veren “A2” ehliyetinin de geri alınması sonucunu doğurur şekilde sürücü belgesinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1) ile numaralandırılan kısmının 5. paragfarfındaki “154068 sayılı” ibaresinden sonra gelmek üzere “E sınıf” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.