Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28283 Esas 2019/803 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/28283
Karar No: 2019/803
Karar Tarihi: 14.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/28283 Esas 2019/803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, davacının dava tarihinden önce davalıya gönderdiği ihtarnamenin tebliğ edilmesi nedeniyle davalının davaya konu alacaklar yönünden temerrüde düştüğü ve bu alacaklar için faiz yürütülmesi gerektiği belirlenmiş. Ancak, davada yapılan hata sebebi ile faiz yürütülmesi ayrımı yanlış yapılmış ve bu sebeple hükmün düzeltme ile onanması kararlaştırılmıştır. Hüküm fıkrasının b, c, d bentleri düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri, HMK'nun geçici 3/2. maddesi ve HUMK'nun 438/7. maddesidir.

9. Hukuk Dairesi 2015/28283 E. , 2019/803 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının dava tarihinden önce davalıya noter kanalıyla gönderdiği ve davaya konu alacakların tebliğ tarihinden itibaren 5 gün içerisinde ödenmesini talep ettiği 31/08/2012 tarihli ihtarnamesinin, davalıya 13/09/2012 tarihinde tebliğ edilmesi nedeniyle davalının davaya konu alacaklar yönünden 18/09/2012 tarihinde temerrüde düşürüldüğü gözetilerek, davaya konu kıdem tazminatı dışındaki alacaklara temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken dava-ıslah ayrımı yapılarak faiz yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, hüküm fıkrasının 1.kısım b - c - d bentlerinin hükümden çıkartılarak yerlerine sırasıyla;
“ b- 763,13 TL yıllık izin alacağının, temerrüt tarihi olan 18/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
c- 15.461,63 TL (taktiri indirim yapılarak) fazla mesai ücretinin temerrüt tarihi olan 18/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
d-6.253,32 TL şua izni alacağının temerrüt tarihi olan 18/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, ” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E, 2018/8 K, sayılı İBK, uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.