Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2225 Esas 2020/3128 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2225
Karar No: 2020/3128

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2225 Esas 2020/3128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, karşılıklı boşanma davasına ilişkindir. Mahkeme, davayı görüşerek erkeğin davasının kabulüne ve kadının davasının reddine karar vermiştir. Kadın tarafından yapılan istinaf başvurusunda, manevi tazminat talebi kabul edilmiş, diğer istinaf başvuruları ise reddedilmiştir. İlk derece mahkemesi, kadının tam kusurlu olduğuna hükmetmiştir ancak istinaf başvurusunda bu kusur belirlemesi kısmen kabul edilmiştir. Ancak kararın gerekçesiyle hüküm kısmı arasında çelişki olduğu için karar bozulmuştur. Mahkemenin verdiği karar, Türk Medeni Kanunu'nun evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı karşılıklı boşanma hükümlerine göre yapılmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/2225 E. , 2020/3128 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve reddedilen manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflar arasında görülen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince erkeğin davasının kabulüne ve kadının davasının reddine karar verilerek feriler yönünden hüküm kurulmuştur. Hükme karşı kadın tarafından her iki dava yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesi, kadının manevi tazminata yönelik istinaf başvurusunun kabulüne karar vererek erkeğin manevi tazminat talebini reddetmiştir. Bölge adliye mahkemesi, kadının diğer istinaf başvurularının esastan reddine karar vermiştir.
İlk derece mahkemesi, davacı-davalı kadına eşini sevmediğini ve eski sevgilisini unutamadığını söylediği, çoğunlukla ve uzun süre ailesinin evinde kaldığı ve evi terk ettiği vakıalarını kusur olarak yükleyerek kadının tam kusurlu olduğuna hükmetmiştir. İlk derece mahkemesi kararına karşı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde kadının eşini sevmediğini söylediği ve sürekli ailesi yanında kaldığı vakıaları kadına kusur olarak yüklemiştir. Bölge adliye mahkemesi kadının tam kusurlu olduğuna hükmetmiştir.
Bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde davacı-davalı kadının istinaf talebinin kusur belirlemesine yönelik olarak kısmen kabulü kanaatine varıldığı halde, kararın hüküm kısmında kadının istinaf başvurusunun kusur yönünden esastan reddine karar verilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.17.06.2020 (Çrş.)