Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9460 Esas 2022/3826 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 89/1, 89/2-b, 89/4, 179/2 ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 25 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair İstanbul 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2013 tarihli ve 2012/725 esas, 2013/614 sayılı kararının 13/02/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 28/09/2016 tarihinde kasıtlı olarak işlediği suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanarak sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 89/1, 89/2-b, 89/4, 179/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2021 tarihli ve 2020/296 esas, 2021/165 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanığın olay tarihinde kullandığı aracıyla kaza yapması sonucu yaralamalı trafik kazasına sebebiyet verdiğinden bahisle trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçlarından ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmiş ise de,
Benzer bir olay sebebiyle verilen Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 11/10/2012 tarihli ve 2012/20636 esas, 2012/21610 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun "Trafik güvenliğini tehlikeye sokma" başlıklı 179. maddesinin 2. fıkrasında kara, deniz, hava veya demiryolu ulaşım araçlarını kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde sevk ve idare etme hâlinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayımızda ise bir kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, bir suçtan dolayı sanığın bir kez cezalandırabileceği cihetle, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde her iki suç yönünden de ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 04/10/2021 gün ve 94660652-105-34-17133-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 05/11/2021 gün ve 2021/126222 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın gündüz vakti, üç şeritli asfalt kaplama otoyolda en sağ şeritten sola doğru doğrultu değiştirmek için manevra yaptığı esnada, aracının sol arka çamurluk kısımlarıyla, aynı istikamette seyreden otobüsün sağ ön tampon yanı ve çamurluğuna çarpmasıyla, çarpmanın etkisiyle dönmeye başlayan otomobilin sol şeritte seyir halindeki sürücü Ahmet'in idaresindeki otomobilin sağ arka kısımlarına çarpmasıyla, üç kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olaya ilişkin, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda sanığın her iki suçtan mahkumiyetine karar verildiği,
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda her iki suçtan sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, TCK'nın "Trafik güvenliğini tehlikeye sokma" başlıklı 179/3. maddesinde alkol veya uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma hâlinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise bir kişinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması ve her iki suçun birlikte işlenmesi halinde sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, suçlar için Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçilmesi veya uzlaşma nedeni ile taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın TCK'nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği,
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK'nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, bilinçli taksir hali bulunmayan olayda, zarar görenlerden hiç birinin şikayetinin devam etmediği, hüküm kurulurken şikayeti devam eden tek müştekinin, hükmün açıklanması sırasında 30/03/2021 tarihli duruşmada, şikayetten vazgeçtiğini bildirdiği, huzurda bulunan sanığın da vazgeçmeyi kabul etmediğine ilişkin herhangi bir beyanda bulunmadığı gözetildiğinde, dosya içeriği itibariyle de CMK'nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; mahkemece sanık hakkındaki taksirle yaralama suçuna ilişkin davanın TCK'nın 73/4. ve CMK'nın 223. maddeleri gereğince düşmesine, kovuşturma şartı olan şikayetten vazgeçme sebebiyle taksirle yaralamadan cezalandırmanın mümkün olmaması sebebiyle yalnızca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında öncelikle dosyanın Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilerek, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına yerine yalnızca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden mahkumiyet kararı verilmesi hakkında Kanun Yararına Bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunda görüş bildirilmesinin istenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.