Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9180 Esas 2019/1506 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9180
Karar No: 2019/1506
Karar Tarihi: 06.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9180 Esas 2019/1506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanıklar hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000 TL adli para cezası itibariyle temyiz edilemez. Hırsızlık suçundan ötürü verilen hükümler ise infaz aşamasında hak yoksunlukları göz önüne alınarak uygulanacaktır. Karar, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen adli para cezalarının kesin olduğunu belirtmektedir. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2018/9180 E. , 2019/1506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.