Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/6314 Esas 2020/3611 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.07.2018 gün ve 2017/186 Esas, 2018/236 Karar sayılı hükümlere karşı istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden esastan reddine, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu yönünden kabulüyle hükmün kaldırılarak müsnet suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve hükmün CMK"nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin aynı Kanunun 289/1-g. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetildiğinde;
İlk derece mahkemesince yüzyüzelik ilkesi gereğince dinlenen mağdurun soyut beyanları dışında eylemin birden fazla kez gerçekleştiği hususunda yeterli delil bulunmadığı kabul edilerek TCK.nın 43/1. maddesinin uygulanmamasına dair verilen hükme ilişkin istinaf talebi üzerine, duruşma açılarak yapılan yargılamada, mağdurun beyanı alınmadığı ve önceki ifade görüntüleri de izlenmediği halde eylemin ne şekilde birden fazla işlendiği hususunda gerekçe gösterilmeden belirtilen maddenin tatbiki nedeniyle, 5271 CMK"nın 230 ve 289/1-g. maddelerine aykırı davranılarak yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 13.03.2019 gün ve 2018/2765 Esas, 2019/580 Karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.