MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/12/2016 tarih ve 2016/38 Esas - 2016/611 Karar sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 25/01/2018 tarih ve 2017/1266-2018/79 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketçe yapılan, 2015/00956-2-3 numaralı tasarım tescil başvurusuna, müvekkili şirketçe yenilik ve ayırt ediciliğinin bulunmadığından bahisle yapılan itirazın, nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, YİDK"nın 2015/T-789 sayılı kararının iptalini ve anılan tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkiline ait tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasıflarını haiz olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalıya ait 2015/00956-2 ve 3 numaralı tasarımların, mesnet tasarımlar karşısında "yenilik ve ayırt edici" nitelik koşullarını sağladığı, YİDK kararının iptali koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı kurum kararının iptali ile başvuruya konu tasarımın hükümsüz kılınması istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince, başvuruya konu tasarımın davacı tasarımları karşısında yeni ve ayırt edici olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmişse de, tasarımlar arasındaki farklılıkların ayırt ediciliği sağlayıp sağlamadığı hususunun tasarım konusunda uzman kişilerin bakış açısına göre değil, o ürünün potansiyel ortalama bilgilenmiş kullanıcılarının (tüketicilerinin) bakış açısına göre belirlenmesi gerekmektedir. Somut olayda, başvuruya konu tasarımın hitap ettiği kitlenin daha çok çocuk ve gençler olduğu, ürün tasarımında dikkati çeken baskın unsurun geleneksel kek formlarından farklı olarak simit ve boş kare şekilleri olup, tasarımda yer alan renk ve parlaklık unsurlarının tek başına ayırt edicilik sağlamadığı, ürün üzerindeki şekil desenlerinin ise küçük ayrıntılardan ibaret olduğu, başvuruya konu tasarımda mesnet tasarımlardan farklı olarak yer alan unsurların tasarımı bütüncül izlenim itibariyle ayırt edici kılmadığı halde Bölge Adliye Mahkemesince, hatalı değerlendirmeye dayalı olarak verilmiş ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması gerekirken yazılı gerekçelerle istinaf başvurusunun reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.