İzinsiz kenevir ekme - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/113 Esas 2020/3488 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2019/113 E.  ,  2020/3488 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suçlar : 1) İzinsiz kenevir ekme
2) Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1) Mahkûmiyet; Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.07.2018 tarih 2018/130 esas ve 2018/422 karar sayılı Kararı
2) Düzeltilerek İstinaf başvurusunun esastan reddi; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 24/10/2018 tarih
2018/2271 esas ve 2018/2089 karar sayılı kararı



Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
Sanık müdafii süresinde duruşma talebinde bulunmuş ise de; dosya kapsamı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK"nın 299. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki inceleme takdiren duruşmasız olarak yapılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Sanık hakkında “2313 sayılı yasaya muhalefet” suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Sanık hakkında izinsiz kenevir ekme suçundan 4 yıl 2 ay hapis cezası verildiği anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK"nın 286/2-b fıkrası gereği ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık ve müdafiinin bu hükme yönelik temyiz isteminin CMK"nın 298/1. fıkrası uyarınca REDDİNE,
B) Sanık hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinin hükümlerin hukuki yönlerine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere göre yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca 1’er ay ara ile 24 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamen tahsil edileceğine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2) Hükümden önce 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması ve hükümden sonra 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3) Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanet Memurluğu’nun 2018/1188 sırasında kayıtlı 1 adet N&K ibareli siyah renkli naylon poşet’in dosyada delil olarak saklanılması yerine müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “...geri kalan kısmın tamamen tahsil edileceği” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
2) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
3) Hüküm fıkrasının 5-a) maddesindeki “TCK’nın 54. maddesi uyarınca müsaderesine” ibaresinin çıkartılmasına ve yerine “dosyada delil olarak saklanılmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle CMK"nın 303. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK TEMYİZ BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine, 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik CMK"nın 304/2. fıkrası uyarınca dosyanın Mersin 4 Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 29.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.