21. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/3511 Karar No: 2020/2202 Karar Tarihi: 11.06.2020
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3511 Esas 2020/2202 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2019/3511 E. , 2020/2202 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, Kurum sigortalısının tedavisi için kullanılan cihaz bedelinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi. K A R A R Dava, davacı şirket tarafından sigortalı ... "nun tedavisinde kullanılan tıbbi malzeme gideri 3327,00 TL"nin davalı Kurumca ödenmemesi nedeniyle 3327,00 TL"nin davalı Kurumdan alınarak davacıya verilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece,Dairemizin 17/06/2014 tarih 2013/11865 Esas 2014/14169 karar sayılı ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde önceki kararında direnilmesine,Davanın KABULÜNE,3.327,00 TL alacağın 28/01/2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,davanın kabulüne karar verilmiştir. Hukuk Genel Kurulu’nun 19/03/2019 tarihli kararı ile dosya görülmek üzere Dairemize gönderilmiştir.Dosyadaki kayıt ve belgelerden; Sigortalı ... "nun tedavisinde temin edilen tıbbi malzeme ve cihazların davacı şirket tarafından temin edildiği, sigortalının 06.09.2007 tarihinde femur kırık nedeniyle ameliyat edildiği, davalı Kuruma faturanın 28.01.2010 tarihinde gönderildiği, Kurum tarafından ödemenin “belge aslı olmadığı” gerekçesiyle reddedildiği, yazışmalardan ödemenin kasada bekletildiğinin anlaşıldığı , bilirkişi raporu alındığı, fatura tutarının davalı Kurum’un bu malzemeler için daha önce belirlediği ve tedarikçi firmaların da kabul ettiği protokol(emsal) fiyatına uygun olduğu, ilgili belgenin dosya arasına alındığı anlaşılmaktadır. Uyuşmazlık davacı şirketin sözkonusu alacağı Kurumdan talep edip edemeyeceği noktasında toplanmaktadır.506 sayılı Yasa"nın 121. maddesinin 1. fıkrası hükmü " bu kanun gereğince bağlanacak gelir veya aylıklar ve sağlanacak yardımlar nafaka borçları dışında haciz veya başkasına devir ve temlik edilemez"şeklindedir.Somut olayda, alacağa konu belge aslı getirtilmeden, 506 sayılı kanunun 121.maddesindeki düzenlemeye göre değerlendirme yapılmadan ,eksik araştırma ve inceleme neticesinde karar verilmesi isabetsizdir.O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.