Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1640 Esas 2019/3209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 26/12/2008 tarih ve 2008/92-2008/178 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “Form” esas unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2006/29858 sayılı “FORMASA” ibareli marka başvurusuna iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak yaptıkları itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu markanın hükümsüz kılınarak sicilden terkinini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirketçe cevap dilekçesi sunulmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, tarafların marka olarak kullanmak istediği işaretler arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet verecek bir benzerlik bulunmadığı gibi karşılaştırma konusu markalar kapsamında yer alan emtiaların da aynı veya benzer olmadığı, bu nedenle iltibas tehlikesi bulunmadığı, davacı yanın “Form” esas unsurlu markalarının tanınmış olduğu ancak dosya kapsamındaki delillerden başvuru markasının tescilinin davacı markaları bakımından 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesinde sayılan riskleri oluşturmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.