Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1665 Esas 2020/3608 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1665
Karar No: 2020/3608
Karar Tarihi: 01.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1665 Esas 2020/3608 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verdi. İlk derece mahkemesince verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, mağdurenin duruşmada sanık hakkında şikayetçi olmadığını belirtmesi nedeniyle, zorunlu vekilin kamu davasına katılma ve hükmü temyize hakkı olmadığı gerekçesiyle vaki temyiz istemenin reddine karar verildi. Diğer temyiz itirazları ise yerinde görülmedi ve hüküm fıkrasında sanığın cezasının 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi ile arttırılmasına ilişkin bölümdeki \"... 8 yıl 5 ay 7 gün ...\" ibaresinin çıkartılarak yerine \"... 7 yıl 17 ay 7 gün ....\" ibaresinin eklenmesi suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Sanığına verilen ceza 5237 sayılı TCK'nın 103/1-3-4. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 9 ay hapistir ve aynı kanunun 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında arttırılarak 7 yıl 17 ay 7 gün ceza verilmesi gerekmektedir.

14. Ceza Dairesi 2019/1665 E. , 2020/3608 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdurenin duruşmada sanık hakkında şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, barodan atanan zorunlu vekilin kamu davasına katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ve müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/1-3-4. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 9 ay hapis cezası, aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında arttırılırken 7 yıl 17 ay 7 gün yerine ayların yıla çevrilmesi suretiyle 8 yıl 5 ay 7 gün olarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında sanığın cezasının TCK"nın 43/1. maddesi ile arttırılmasına ilişkin bölümdeki "... 8 yıl 5 ay 7 gün ..." ibaresinin çıkartılarak yerine "... 7 yıl 17 ay 7 gün ...." ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.