Kasten yaralama - kasten yaralama teşebbüs - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8402 Esas 2019/2115 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, kasten yaralama teşebbüs, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında başkasına ait kimlik ve bilgilerini kullanmak suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
... hakkında kasten yaralama suçundan dava açılılıp yakalama emri çıkartıldıktan sonra 06.12.2011 tarihinde ... ve kasten yaralama suçunun mağduru ..."ın beyan ve teşhisi sonucu olayın açığa kavuşmasıyla gerçek kimlik bilgileri tespit edildikten sonra gerçek kimliğini açıklayan sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamede yer alan 3 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın kastının bulunmadığına yönelik  temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün  ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında silahla yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine,ancak;
a- Sanık ... hakkında kemik kırığı nedeniyle cezası 1/4 oranında artırılırken, sanık ... hakkında kasten yaralama suçunda eylemin silahla işlenmesi ve teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle uygulanan yasa maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık yapılması,
b- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre, tarafların karşılıklı birbirlerini yaralama ve yaralamaya teşebbüs etme şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin tespitine çalışılması, bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli E. 2002/4-238 - K. 2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
c-Kabule görede;
Sanık ... hakkında, yaralama suçundan tayin edilen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden 1/2 oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu 1 yıl 15 ay hapis cezası yerine 3 yıl hapis cezası verilerek artırım ve indirimlerin bu miktar üzerinde yapılması sureti ile fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.