Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4791 Esas 2022/3810 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile
TCK’nın 85/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı TCK'nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Ayancık Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2018 tarihli ve 2017/240 esas, 2018/11 karar sayılı kararının 26.03.2018 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 07.08.2018 tarihinde TCK'nın 86/2, 86/3-e maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçunu işlediği ve Ayancık Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 18.12.2019 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Ayancık Asliye Ceza Mahkemesinin 30.09.2020 tarihli ve 2020/69 esas, 2020/237 karar sayılı sayılı kararını kapsayan dosya incelendi
Sanık ...’a ait olan ve 14 yaşındaki oğlu Tolga Ünal’ın gözetimi altında bulunan büyükbaş hayvanın (boğanın) , komşuları olan ...’a saldırdığı, otopsi raporuna göre boğanın boynuz darbeleri ile ...’ın öldüğü olayda; katılanlar ... ve ... ile sanık ...’ın “....boğanın yabancılara bağırdığı ve yoldan geçirmediği, ...’in aracının tekerine boynuz attığı, olay günü boğanın havanın sıcak olması nedeni ile bunalarak sürüden ayrıldığı ve bağsız olarak köyde gezindiği....” şeklindeki ifadeleri dikkate alındığında, hayvanın tehlikeli olduğunun sanık tarafından bilinmesine rağmen başıboş bırakıldığı, bağsız olarak otlatılmasına göz yummak sureti ile gerçekleşen neticenin meydana gelmesinde etkili olduğu ve sanığın özensiz hareketleri sonucu, neticenin meydana geldiği anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin boğanın 3 yıldır köyde bakıldığı ve kimseye zarar vermediğine, ölenin boğanın saldırısı sonucu öldüğüne dair yeterli delil bulunmadığına, ölendeki yaralanmaların boğanın saldırısı sonucu meydana gelmesinin mümkün olmadığına, bu nedenle sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine; üst Cumhuriyet savcısının ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup sanık müdafinin ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2 nolu bendinin son paragrafının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.