MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında 101 ada 105 parsel sayılı 10607.14 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz beyanlar hanesine 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi gereğince orman sınırları dışına çıkarıldığı ve ...’nın kullanımında olduğu şerhi verilerek tarla niteliği ile Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı ..., taşınmazın 4 dönümünün kendi kullanımında olduğu iddiası ile bu bölüm yönünden adına zilyetlik şerhi verilmesi istemi ile dava açmıştır. Yargılama sırasında ise kullandığı bölümün 2.600 m2 olduğunu belirtmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın reddine, dava konusu taşınmazın tespit gibi Hazine adına tesciline, beyanlar hanesine taşınmazın ...’nın kullanımında olduğunun yazılmasına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, davacının çekişmeli taşınmazın bir bömlümünü satın aldığı yönündeki iddiasının her türlü şüpheden uzak bir şekilde ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de; yapılan araştırma ve inceleme hüküm için yeterli bulunmamaktadır. Davacı dava dilekçesinde dava konusu taşınmazın yaklaşık 4 dönümlük bölümünün kendi kullanımında olduğu iddiası ile dava açmış yargılama sırasında 3. kişiden satın aldığı 4 dönümlük yerin bir bölümünün orman sınırları içerisinde kaldığını, kendi kullanımında olan bölümün ise 2.600 m2 olduğunu belirtmiş, davalı da 04.02.2011 tarihli duruşmada “davacının doğru söylediğini, taşınmazın tamamının kendi kullanımında olduğunun yazıldığını ancak kullandığı yerin 8 dönüm olduğunu, davacının kullandığı yerde hak iddiasının bulunmadığını” belirterek davacının iddiasını doğrulamış, keşif sırasında dinlenen mahalli bilirkişi de taşınmazın 8 dönümlük bölümünün davalı tarafından kullanıldığını, kalan bölümün ise davacı tarafından kullanıldığını beyan etmiştir. Mahkemece yukarıda içeriği özetlenen beyanlar göz önünde bulundurulmadığı gibi, yapılan keşif sonunda düzenlenen bilirkişi raporunda da davacının dava ettiği yerin taşınmazın hangi bölümüne isabet ettiği gösterilmemiştir. 5831 sayılı Yasa ile 3402 sayılı Yasaya eklenen ek 4. maddesinde bu madde gereğince, Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan yerlerle ilgili kadastro tespiti sırasında, fiili kullanım durumları dikkate alınmak ve varsa üzerindeki muhtesatın kime veya kimlere ait olduğu ve kim veya kimler tarafından ne zamandan beri kullanıldığı kadastro tutanağının beyanlar hanesinde gösterilmek suretiyle Hazine adına tescil edileceği düzenlenmiş olup, anılan bu düzenleme karşısında bu tür davalarda 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesinde öngörülen mülkiyetin kazanılmasına ilişkin koşulların varlığı aranmayacaktır. Doğru sonuca ulaşılabilmesi için, mahallinde yerel bilirkişi ve yöntemince belirlenecek taraf tanıkları ile keşif yapılarak davacının göstermesi ve teknik bilirkişi yardımı ile dava konusu edilen taşınmaz bölümü belirlenmeli, 3402 sayılı Yasaya 5831 sayılı Yasa ile eklenen ek 4. maddesi uyarınca yerel bilirkişi ve tanıklara çekişmeli taşınmaz bölümünün fiilen hangi tarihten beri kim veya kimler tarafından kullanıldığı, kullanımın ne şekilde sürdürüldüğü etraflıca sorulup maddi olaylara dayalı olarak açıklattırılmalı, bundan sonra toplanmış ve toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir. Mahkemece bu hususlar göz ardı edilerek eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, davacının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın talep halinde temyiz edene iadesine, 04.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.