Mahkemesi : Tirebolu Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 11.06.2015
No : 2015/98-2015/373


Dava, davacının sigortalılık başlangıcının 01.11.1992 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir. Bu tür sigortalı hizmetlerin saptanmasına ilişkin davalar kamu düzeni ile ilgili olup, ispatı için özel bir usul öngörülmemiştir. Resmi belge veya yazılı delil esas ise de; somut bilgilere dayanması ve inandırıcı olmaları koşuluyla tanık beyanları ile de ispatı mümkündür.
Somut olayda, davacının, 01.11.1992 tarihini sigortalık başlangıcı olarak tespitini talep ettiği, mahkemece, bordro tanığı vefat etmesi nedeniyle beyanına başvurulamadığı, komşu iş yeri tanıklarının davacıyı tanımadığı ve fiili çalışmanın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
İşveren tarafından 01.11.1992 tarihinde Kuruma intikal ettirilen 11.11.1992 tarihli işe giriş bildirgesinin mevcut olması, sahteliliğinin Kurum"ca iddia edilmemiş olması, işe giriş bildirgisindeki kimlik bilgilerinin davacıya ait olması ve sigorta sicil numarasının davacının sonradan çalıştığı işyerlerinde de kullanılmaya devam etmesi, söz konusu sicil numarasının 1992 yılına ait serilerden olması, dava konusu çalışmanın geçtiği işyerinin davacının işe başlayış tarihini kapsar şekilde Kanun kapsamında olması karşısında, yukarıda açıklanan bilgilerin davacının bir günlük fiili çalışmasının varlığını desteklediği gözetilerek anılan tarih itibariyle davanın kabulü gerekmektedir. Mahkemece, yukarıda değinilen gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.