Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1214 Esas 2022/3770 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/107 Esas – 2015/291 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 27.09.2014 tarihinde gözaltında, 02.06.2015 - 03.12.2015 tarihleri arasında ise 184 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının uyuşturucu madde ticareti suçundan mahkumiyetine karar verildiği ancak Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 2015/16907 Esas - 2015/7380 Karar sayılı ilamıyla kararın bozulması üzerine Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/12 Esas - 2016/56 sayılı Kararıyla davacının eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetine dair hükmün CMK'nın 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 12.02.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının dava dilekçesiyle 20.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, davacının değişen ve dönüşen suç vasfı nedeniyle eyleminin kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçu kapsamında kaldığı kanaatiyle cezalandırılmasına karar verildiği, davacının tutuklu kaldığı suçtan beraat etmediği, bu durumda tazminat isteme şartının oluşmadığından bahisle davanın reddine hükmedilmiş olup,
Davacı hakkında mahkemece belirlenen 5 yıllık denetim süresinin inceleme sırasında dolduğu da gözetildiğinde, denetim süresi sonucunda ne şekilde karar verildiği araştırılıp, davacı hakkında düşme kararı verildiğinin tespit edilmesi halinde, açıklanması geri bırakılan 1 yıl 8 aylık hapis cezasından fazla tutukluluğu söz konusu olmadığından açılan davanın reddine, davacının beraatine karar verildiğinin anlaşılması halinde ise tutuklu kaldığı süreye ilişkin maddi ve manevi tazminata hak kazanacağı gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,

Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.